Stylizacji paznokci, manicure. Kursy i szkolenia online – Stylstudio.eu

 

KONSPEKT EDUKACYJNY

Kurs przedłużania paznokci metoda żelowa na tipsie

 

Definicja paznokci

Paznokcie podobnie jak włosy, gruczoły łojowe i potowe należą do przydatków skóry. Stanowią produkt rogowacenia naskórka, składają się ze zrogowaciałych keratynocytów (zwanych korneocytami). Paznokieć stanowi ochronę dla mocno ukrwionych i unerwionych zakończeń palców rąk i nóg. Jest szczelną rogową płytką, odporną na termiczne i chemiczne wpływy, która ochrania tkankę właściwą łoża paznokciowego od różnych czynników zewnętrznych. Paznokieć jest również podporą i przy dotyku lub ucisku umożliwia dokładniejsze wyczuwanie. Płytka paznokciowa u zdrowych ludzi jest gładka, lekko wypukła, bezbarwna i prawie przejrzysta. Wielkość oraz grubość płytki paznokcia zmieniają się wraz z wiekiem, rodzajem wykonywanej pracy i ogólnym stanem organizmu. Długość płytki paznokcia to średnio 10 – 17 mm, szerokość 10 – 15 oraz grubość 0,305 – 0,369 mm. Dane te są schematyczne i skłonne do znacznych wahań u każdego człowieka, np. u kobiet paznokcie są stosunkowo mniejsze i cieńsze niż u mężczyzn. Różnice w rozmiarach można również dostrzec między tymi samymi palcami prawej i lewej ręki.

BUDOWA PŁYTKI PAZNOKCIA

Budowa płytki paznokcia:

1) Wał paznokciowy tylny (proksymalny)
2) Płytka paznokcia
3) Hyponychium
4) Łożysko paznokcia
5) Paliczek dystalny dalszy
6) Obrączek naskórkowy
7) Oskórek
8) Warstwa rogowa naskórka
9) Eponychium
10) Macierz

Anatomia paznokcia

Macierz paznokcia to najważniejszy element płytki paznokciowej. Znajduje się bezpośrednio pod wałem paznokciowym tylnym (proksymalnym) i odpowiada za prawidłowy wzrost, wygląd oraz kondycję paznokcia. Wyróżniamy tutaj onihoblasty macierzy – warunkują główny wzrost płytki paznokciowej. Uszkodzona lub naruszona macierz paznokcia sprawia, że paznokcie rosną zdeformowane oraz pobruzdowane, co jednak nie jest przeciwwskazaniem do wykonania usługi. Dla mocnych oraz zdrowych paznokci warto uzupełnić dietę w: witaminy A i E, witaminy z grupy B w tym biotynę, cynk, kwasy omega-3 oraz odpowiednią ilość wody ok. 1,5 litra dziennie.

Eponychium to cienki odcinek znajdujący się w dolnej części proksymalnego wału paznokciowego. Zawiera wyspecjalizowane komórki macierzyste produkujące oskórek. Eponychium pełni funkcje ochronne dla macierzy paznokcia przed dostępem wirusów, bakterii, drobnoustrojów oraz alergenów.

Oskórek, inaczej cuticle zwany również nabłonkiem. Produkowany przez komórki macierzyste eponychium. Jest to rodzaj tkanki naskórka – cienka, bezbarwna warstwa martwej tkanki, która mocno przylega do płytki paznokcia i stanowi jedną z najbardziej lepkich struktur w ciele człowieka. Zwykle znajduje się w każdym zakamarku płytki paznokciowej, dlatego niejednokrotnie jest zmorą każdej stylistki.

Łożysko paznokcia to lekko różowa tkanka znajdująca się bezpośrednio pod płytką paznokcia. W łożysku paznokcia znajdują się zakończenia naczyń krwionośnych oraz nerwowych, a także warstwa rozrodcza – onihoblasty łoża, które biorą udział w zwiększeniu grubości płytki paznokcia.

Hyponychium, czyli obrąbek naskórkowy podpaznokciowy. Tkanka znajdująca się między płytką paznokcia a łożyskiem. Ulega rozrostowi przy długich paznokciach, stanowiąc dodatkową stabilizację dla przerośniętego brzegu wolnego. Jest to bardzo delikatna struktura, która nie wolno w żaden sposób usuwać, bowiem jakakolwiek ingerencja grozi powstaniem stanów infekcyjnych.

Wał paznokciowy tylny (część proksymalna) zwany również fałdem proksymalnym. To cały płat skóry pokrywający macierz, rozciągający się od krawędzi widocznej płytki paznokcia do pierwszego stawu palca.

Obrąbek naskórkowy to skrajna, zrogowaciała część fałdu proksymalnego. Pozbawiona jest naczyń krwionośnych oraz nerwowych, dzięki czemu bezpiecznie możemy usuwać jej część podczas wykonywania manicure. Ta skórka tworzy ważne uszczelnienie między wałem proksymalnym a płytką paznokcia – zapobiegając przedostawaniu się organizmów zakaźnych pod skórę.

Gdy obrąbek naskórkowy zostanie nadmiernie zaatakowany chemicznie, fizycznie starty/przecięty lub uszkodzony, wtedy warstwa wierzchnia staje się grubsza i twardsza, aby zapewnić lepszą ochronę przed dalszym nadużyciem lub obrażeniami.

Przy zbyt agresywnym wykonywaniu manicure, organizmy zakaźne przez uszkodzoną tkankę mogą uzyskać dostęp i wchodząc do skóry doprowadzić do potencjalnie poważnych infekcji, trwałych uszkodzeń płytki paznokcia i/lub infekcji kości, co może prowadzić do utraty palca. Również reakcje alergiczne na produkty do sztucznych paznokci są znacznie bardziej prawdopodobne w przypadku wielokrotnego narażenia na uszkodzoną, pociętą lub otartą skórę. Dlatego tak ważne jest staranne i umiejętne wykonywanie manicure w tych miejscach.

Obłączek, tzw. lunula to część płytki paznokcia, która leży bliżej tylnego wału, ma matowe zabarwienie
i półksiężycową formę. Jest najdelikatniejszą, najcieńszą i żywą częścią paznokcia. Koloryt obłączka jest spowodowany procesami zachodzącymi w komórkach macierzy – onihoblastach, które wraz ze wzrostem przesuwając się w stronę brzegu wolnego, twardnieją i stają się białe. Później są bezbarwne, gdy ich jądra stają się spłaszczone.

Brzeg wolny czyli część dystalna paznokcia. To strefa swobodnej części paznokcia, gdzie płytka paznokcia jest oddzielona od łoża paznokciowego. W jej dolnej powierzchni można wyróżnić szereg płaskich i mocno zabarwionych komórek, stąd zmiana zabarwienia płytki paznokciowej. 

Wały boczne czyli części lateralne, które z obydwu stron otaczają płytkę paznokcia. 

Peryonychium to boczne skórki znajdujące się w częściach lateralnych paznokcia, które chronią łoże paznokcia przed wnikaniem bakterii, drobnoustrojów oraz ewentualnymi zakażeniami.

BUDOWA PAZNOKCIA

Budowa paznokcia:

1) Brzeg wolny
2) Płytka Paznokcia
3) Peryonychium
4) Obłączek
5) Oskórek
6) Wały boczne
7) Hyponychium
8) Linia wzrostu paznokcia
9) Łoże paznokcia
10) Macierz
11) Fałd proksymalny

Na płytkę paznokcia składają się dwie powierzchnie: zewnętrzna, która jest gładka i błyszcząca oraz wewnętrzna (nierówna), która tworzy rogowe występy, przez co szczelnie przylega do łoża paznokcia. Płytki paznokci są keratyną, czyli substancją, która wychodzi z innych substancji chemicznych – aminokwasów. Dlatego paznokcie w 100% składają się z substancji chemicznych: węgla, tlenu, azotu, wodoru i siarki, a także śladowych ilości żelaza, aluminium, miedzi, srebra oraz złota. Bardzo duże znaczenie w składzie chemicznym paznokci ma siarka, która tworzy siarkawe związki, przez co dodaje mocy odżywczej paznokciom. Paznokcie spełniają następujące funkcje: chronią opuszki palców przed urazami, ułatwiają chwytanie i utrzymywanie drobnych przedmiotów, zwiększają precyzję ruchów palców, zwiększają wrażliwość dotykową, stan paznokci wykorzystywany jest w diagnostyce różnych chorób, pełnią rolę estetyczną.

Zmiany płytki paznokciowej

Stylistka często ma do czynienia ze zmianami w obrębie paznokci oraz skóry dłoni. W tym przypadku należy rozróżniać zmiany, które można poprawić odpowiednim zabiegiem manicure oraz zmiany chorobowe, którymi powinien zająć się lekarz dermatolog.
Zmiany płytki paznokciowej mogą być nabyte – skutek określonej choroby lub działania chorobotwórczych czynników zewnętrznych (chemikalia, urazy mechaniczne) lub wrodzone – zmiany uwarunkowane genetycznie. Zmiany paznokcia mają rozmaite przyczyny i często nie występują same, ale są typowym objawem towarzyszącym innym chorobom (np. łuszczycy). Przyczyny zmian płytki paznokciowej: niedotlenienie, niedobór minerałów lub żelaza, ogólne niedożywienie, kontakt z chemikaliami i wilgocią, stałe podrażnianie macierzy, możliwość zakażenia grzybami lub bakteriami.
Najczęściej występujące zmiany płytki paznokciowej, tzw. zmiany pierwotne: zaklęśnięcie płytki paznokciowe, zmiany związane z zaburzeniami przemiany materii, oddzielanie się płytki paznokciowej od łożyska, łamliwość, bruzdowania poprzeczne i podłużne paznokci, paznokieć naparstkowy, przerost płytki paznokciowej.

Przeciwwskazania przy wykonaniu manicure:

• drożdżyca
• grzybica dłoni i paznokci
• łuszczyca
• liszaj płaski
• zanokcica
• brodawki
• choroby wału paznokcia
• stany alergiczne
• stany zapalne i infekcyjne

Drożdżyca – zmiany rozpoczynają się od wału paznokcia, w którym powstaje stan ropny. Wał jest obrzęknięty i nawisa nad płytką paznokcia, a przy naciśnięciu wydobywa się wydzielina ropna. Sama płytka jest szara, matowa, bruzdowata poprzecznie lub podłużnie.
Grzybica dłoni – występuje stosunkowo rzadko, charakteryzuje się przewlekłym przebiegiem. Obserwuje się zmiany rumieniowo złuszczające i pęcherzykowate na powierzchni dłoniowej przechodzące na powierzchnie boczne, a następnie grzbietowe palców i rąk.
Grzybica paznokci – płytka paznokcia ma zmianę rozpoczynającą się od wolnego brzegu paznokcia. Płytka jest szara lub zielonkawa, matowa, krucha, łamliwa, występuje nieregularne poprzeczne lub podłużne bruzdowanie płytki, aż do całkowitego jej spełznięcia.
Łuszczyca – płytka paznokciowa staje się matowa, krucha, zgrubiała, czasami istnieją punkcikowe wgłębienia jak w naparstku, zmiany cofają się bardzo powoli i opornie.
Liszaj płaski – płytka paznokcia jest krucha, bruzdowata i łamliwa. Leczenie jest trudne, prowadzone przez dermatologa.
Zanokcica – ropne zapalenie tkanek około paznokciowych. Choroba ma przebieg ostry, zmiany są bardzo bolesne, wał paznokcia jest bardzo zaczerwieniony, spuchnięty ze zmianami ropnymi.

Podczas stylizacji można spotkać się z patologią płytki paznokcia, jaką jest zakażenie pałeczką ropy błękitnej – bakteria występująca w wodzie. Zagnieżdżeniu pod paznokciem przedłużonym sprzyjają niewielkie naddarcia skóry wałów paznokciowych, przybiera kolor butelkowo-zielony lub brunatny, żywi się keratyną. Można ją usunąć z powierzchni płytki poprzez opiłowanie, jednak zwykle ginie, gdy dostaje tlen. Gdy bakteria dostaje się bardzo głęboko i dochodzi do znacznego odbarwienia, najlepiej zostawić do zrośnięcia płytki. W sytuacjach niepokojących warto skorzystać z konsultacji dermatologicznej.

Wyposażenie stanowiska pracy:

• Stolik z lampką i podpórką na rękę (szerokość stolika nie większa niż 50 cm).
• Podkład do manicure/ręczniki papierowe.
• Sterylizator autoklaw.
• Preparaty do dezynfekcji.
• Szczoteczka.
• Frezarka.
• Frez kamienny ścięty stożek.
• Frez diamentowy walec.
• Oliwka do skórek.
• Krem do pielęgnacji dłoni.
• Umywalka z bieżącą ciepłą i zimną wodą.
• Kosz na śmieci.
• Apteczka pierwszej pomocy.

Preparaty do dezynfekcji:

• Do dezynfekcji higienicznej i chirurgicznej rąk preparat hypoalergiczny na bazie alkoholu.
• Do dezynfekcji powierzchni i sprzętu medycznego preparat alkoholowy o szerokim spektrum działania na: bakterie, grzyby, wirusy, prątki oraz spory.
• Do dezynfekcji po przerwaniu łączności tkanki miękkiej – preparat odkażający i hamujący krwawienie.

Higiena pracy

Podstawą bezpiecznej pracy w salonie jest zachowanie odpowiedniej higieny.
Dlatego należy pamiętać o przestrzeganiu podstawowych czynności w salonie:
– zachowanie zasad aseptyki oraz antyseptyki;
– przygotowanie stanowiska pracy (dostosowanie do własnych potrzeb wysokości biurka oraz krzesła, wyposażenie w niezbędny sprzęt, akcesoria oraz kosmetyki do pracy, sprawdzenie sprawności urządzeń);
– dezynfekcja stanowiska pracy oraz utrzymanie w czystości;
– dezynfekcja i sterylizacja narzędzi ostrych (frezy, cążki, dłutka);
– praca akcesoriami jednokrotnego użytku (pilniki, patyczki drewniane);
– przygotowanie stylistki do zabiegu (odzież ochronna, mycie oraz dezynfekcja dłoni, rękawiczki ochronne, włosy długie i półdługie należy spiąć, aby nie dotykały stanowiska pracy);
– przygotowanie klientki do zabiegu (wskazanie miejsca, dezynfekcja dłoni);
– przeprowadzenie wywiadu z klientką, propozycja stylizacji;
– ocena stanu skóry dłoni i paznokci oraz wykluczenie przeciwwskazań do zabiegu;

Etapy dezynfekcji/sterylizacji:

1. Dezynfekcja narzędzi i akcesoriów preparatem alkoholowym;
2. Oczyszczenie powierzchni narzędzi i akcesoriów – szczoteczka/myjka ultradźwiękowa;
3. Osuszanie oczyszczonych narzędzi i akcesoriów;
4. Sterylizacja narzędzi ostrych w autoklawie;
5. Przechowywanie w odpowiednio przystosowanych pojemnikach.

Rodzaj manicure, czyli sposób opracowania wszelkich zrogowaceń oraz oskórka w okolicy płytki paznokciowej jest zależny od stanu skóry klientki. Przy skórze bardzo wilgotnej wskazane jest wykonanie manicure tradycyjnego, natomiast skóra sucha jest wskazaniem do wykonania manicure frezarkowego lub kombinowanego.

Wyróżniamy rodzaje manicure:

• manicure klasyczny (tradycyjny)
  – polega na wymoczeniu skórek w wodzie ze zmiękczaczem i usunięciu skórek cążkami.

• manicure biologiczny
  – polega na zastąpieniu zabiegu wycinania skórek specjalnym płynem lub kremem, który  powoduje wykruszenie się skórek; nie wycinamy skórek cążkami.

• manicure frezarkowy
  – opracowanie wałów paznokciowych i usunięcie skórek frezami przy użyciu frezarki.

• manicure kombinowany
  – połączenie manicure klasycznego (użycie narzędzi ostrych) oraz manicure frezarkowego (opracowanie wałów paznokciowych frezami).

Cechy modelowania paznokci

W przypadku budowania sztucznych paznokci należy pamiętać, że wytrzymałość wymodelowanego paznokcia tworzy się wykonaniem prawidłowej geometrii, a nie grubością nakładanego materiału, np. żelu. Budowę paznokci warto rozpatrzeć w trzech ujęciach: widok z wierzchu, widok z boku oraz przekrój poprzeczny wolnego brzegu, czyli widok z przodu.
Widok z góry (rys. 1) – tu należy zwrócić uwagę na szerokość naturalnej płytki i w ten sposób budować szkielet brzegu wolnego. Strony boczne paznokcia są równoległe, a odległość między nimi jest równa długości wału tylnego. Budowa szkieletu paznokcia w ten sposób sprawia wrażenie, że sztuczny paznokieć będzie szeroki i trapezowy, jednak po zaciśnięciu przesunie się do wewnątrz i stworzy prawidłowo wymodelowany paznokieć.
Widok z boku (rys. 2) – tu można zaobserwować najwyższy punkt „Apex”, który znajduje się w strefie naturalnego paznokcia nad jego najwyższym punktem, zwykle wypada po środku naturalnej płytki. „Apex” ma zasadniczy wpływ na trwałość budowanych paznokci.
Widok z przodu (rys. 3) – tu obserwujemy wygięcie poprzecznego łuku (tunelu, krzywej C), co jest głównym kryterium budowy paznokcia. Kierujemy się zasadą: im większy tunel, tym bardziej trwały będzie wymodelowany paznokieć.

Prawidłowa budowa paznokci:

1. Widok z góry
2. Szerokość wału tylnego
3. Szerokość wolnego brzegu
4. Linia uśmiechu
5. Linie boczne
6. Widok z boku
7. Apeks
8. Łuk
9. Punkt stresu
10. Krawędź boczna
11. Widok z przodu
12. Tunel

Tipsy są zwykle podstawowym elementem służącym przedłużaniu paznokci. Różnią się od siebie kształtem – proste, lekko skośne brzegi, głębokością krzywej C, głębokością kieszonki tipsa, a także rodzajem materiału, z którego są wykonane oraz kolorem tworzywa: tipsy mleczne – naturalne, tipsy french – z gotową białą końcówką, tipsy clear – przeźroczyste. W zależności od tego, jaki efekt chcemy uzyskać, dobieramy odpowiedni rodzaj tipsa. Bardzo istotnym elementem jest również dobór odpowiedniego tipsa do naturalnej płytki paznokciowej. Wyróżnia się najczęściej spotykane kształty naturalnej płytki paznokciowej: paznokcie płaskie, paznokcie w kształcie skoczni, paznokcie haczykowate oraz paznokcie typu „wachlarz”.

Najczęściej spotykane kształty paznokci a właściwy dobór tipsa:

W przypadku paznokci płaskich dobrym rozwiązaniem jest stosowanie tipsów o rozmiar większy niż płytka paznokcia i dopiłowanie boków.

W przypadku paznokci w kształcie skoczni, tips powinien mieć płytką kieszonkę oraz być wyraźnie zakrzywiony. Stosowanie takich tipsów przeciwdziała efektowi zadarcia płytki paznokcia.

W przypadku paznokci haczykowatych dużo lepszy efekt uzyskamy stosując przedłużanie na formie.

W przypadku paznokci w kształcie wachlarza należy spiłować paznokcie najbliżej brzegu wolnego i dobieramy tips nie stosując mniejszych rozmiarów, gdyż może osłabić przedłużony paznokieć.

TECHNIKA PIŁOWANIA PAZNOKCI:

1) Etap

Nadajemy wstępny kształt paznokcia.
Wykonujemy opiłowanie brzegu wolnego oraz stron bocznych paznokcia (pilnik trzymamy prostopadle do stron bocznych płytki).

2) Etap

Wykonujemy opracowanie powierzchni paznokcia, na którą składają się następujące elementy:

– skórki; pilnik kierujemy od środka wału paznokcia na zewnątrz;

– powierzchnia boków; paznokieć dzielimy na 4 sektory i w każdym sektorze kierujemy pilnik rozpoczynając od boków do wewnątrz;

– tunel; przy widoku z przodu kierujemy pilnik w przód i w tył, aby zniwelować nierówności;

– łuk (apeks); pilnik kierujemy ruchem wahadłowym na powierzchni paznokcia.

3) Etap

Wykonujemy opracowanie krawędzi bocznych równoległych (palec klientki jest równolegle do powierzchni natomiast pilnik jest równolegle do płytki) oraz nadajemy ostateczny kształt paznokcia.

Technika wykonania przedłużania paznokci metodą żelową na tipie:

• Przygotowanie stanowiska pracy, stylistki oraz klientki do zabiegu.
• Dezynfekcja skóry dłoni stylistki oraz klientki (3 ml preparatu rozcieramy na dłoniach).
• Przeprowadzenie wywiadu z klientką, propozycja stylizacji.
• Ogląd dłoni, wykluczenie przeciwwskazań do zabiegu.
• Jeśli na paznokciach są jakieś produkty, np. lakier lub żel czy hybryda, pierwszą czynnością jest usunięcie ich z powierzchni płytki. Oczywiście te czynności należy wykonywać delikatnie, aby nie doszło do uszkodzenia mechanicznego, czyli przepiłowania.
• Wykonanie manicure biologicznego.
• Skrócenie brzegu wolnego pilnikiem 180/180 na wzór linii hyponychium.
• Mechaniczne odtłuszczenie płytki paznokcia pilnikiem 180/180.
• Chemiczne odtłuszczenie płytki paznokcia płynem odtłuszczającym.
• Dobór tipsa odpowiednio do kształtu i wielkości paznokcia.
• Równomierne nałożenie w rynienkę tipsa kropelki kleju. Przyklejenie tipsa tak, aby nie dostało się powietrze.
• Skrócenie gilotyną tipsa do właściwej długości.
• Nadanie kształtu paznokcia  pilnikiem o ziarnie 180 niwelując różnicę pomiędzy tipsem a płytką paznokcia.
• Matowienie tipsa bufferem o ziarnie 240.
• Usunięcie pyłu, odtłuszczenie płynem odtłuszczającym.
• Nałożenie primera na naturalną płytkę paznokcia celem wzmocnienia przyczepności żelu.
• Nałożenie żelu kamuflaż, aby utworzyć łoże paznokcia.
• Polimeryzacja 10 s w lampie UV.
• Nałożenie białego żelu na końcówkę paznokcia tworząc linię uśmiechu.
• Polimeryzacja 2 min w lampie UV.
• Nałożenie żelu budującego bezbarwnego tworząc krzywą C. Można odwrócić palec w celu uformowania krzywej C na paznokciu.
• Polimeryzacja 2 min w lampie UV.
• Usunięcie warstwy inhibicyjnej płynem odtłuszczającym.
• Piłowanie paznokci według schematu pilnikiem gradacji 150/180.
• Usunięcie pyłu, odtłuszczenie płynem odtłuszczającym.
• Nałożenie żelu nawierzchniowego nabłyszczającego.
• Usunięcie warstwy inhibicyjnej płynem odtłuszczającym (1 paznokieć – 1 płatek).
• Zastosowanie oliwki na skórki, wypolerowanie chusteczką higieniczną.

Korekta – Uzupełnienie – Odnowa
Praca stylisty paznokci polega nie tylko na odpowiednim przedłużeniu paznokci w zależności od preferencji i gustu klientki, ale na właściwej pielęgnacji po kilku tygodniach noszenia paznokci – czyli wykonaniu korekty, uzupełniania bądź odnowy. Różnica pomiędzy wymienionymi usługami polega na częstotliwości wizyt oraz typu stylizacji i oczekiwań klientki.

Korekta. Najczęściej o taki typ usługi proszą panie, które mają w perspektywie jakieś wyjście np. wesele, bal, chrzciny, przyjęcie, a nie ma konieczności wykonywania całkowitego uzupełniania lub odnowy. Korektę wykonujemy maksymalnie do 10 dni od czasu pierwszej wizyty, na której przedłużano paznokcie. Celem korekty jest stworzenie nowej, gładkiej powierzchni oraz opóźnienie procesu starzenia polimeru. Podczas korekty nie skracamy paznokci z długość, ewentualnie w nieznaczny sposób (0,5-1mm), aby zachować ich prawidłowy kształt.

Korekta krok po kroku:

1. Usuwamy połysk z paznokcia poprzez spiłowanie wierzchniej warstwy lakieru hybrydowego oraz ewentualne ozdoby znajdujące się na wierzchu.
2. Usuwamy wszelkie śladowe ilości powietrza jakie znajdują się na płytce. Jednak nie mogą to być duże zapowietrzenia, gdyż wtedy będzie to uzupełnianie a nie korekta.
3. Odsuwamy skórki i usuwamy oskórek z naturalnej płytki paznokcia.
4. Odtłuszczamy płytkę paznokcia i nakładamy lakier hybrydowy.

Należy pamiętać, że korekty nie można wykonywać w nieskończoność i podczas kolejnej wizyty tego typu usługa nie wchodzi już w grę. Następstwem korekty jest zawsze uzupełnianie albo odnowa.

Uzupełnienie. Wykonujemy w zależności od potrzeb, zwykle po 3 tygodniach od pierwszej wizyty. Uzupełnienie, jak sama nazwa wskazuje, polega na uzupełnieniu powstałego w okolicy wału paznokcia odrostu.

Uzupełnienie krok po kroku:

1. Skracamy paznokcie do pożądanej przez klientkę długości (zwykle odpowiadającej długości odrostu) i z powierzchni usuwamy pilnikiem lub frezarką ok. 30% starej masy.
2. Wypiłowujemy całość powietrza, które pojawiło się pod masą; usuwamy skórki.
3. Odtłuszczamy, nakładamy primer na naturalny paznokieć i dokładamy masę w miejscu odrostu, przesuwając pędzelkiem w stronę wolnego brzegu, aby utworzyć odpowiednią budowę i ponowić „Apex” i polimeryzujemy. Nie zaciskamy już tunelu.
4. Odtłuszczamy, opracowujemy pilnikiem i nakładamy lakier hybrydowy.

Odnowa. Podobnie jak uzupełnienie, odnowę wykonujemy zwykle po 3 tygodniach od pierwszej wizyty. Usługa ta polega na wykonaniu czegoś na nowo – jednak pomijamy etap samego przedłużania (nie podkładamy szablonów, nie przyklejamy tipsów). Wszystkie inne elementy tworzymy od podstaw-wykonujemy nowe zdobienia, tworzymy krzywizny.

Odnowa krok po kroku:

1. Z powierzchni zdejmujemy za pomocą pilnika lub frezarki ok. 80% całej masy pozostawiając jedynie cienkie szkielety.
2. Wypiłowujemy całość powietrza jakie pojawiło się pod masą; usuwamy skórki.
3. Odtłuszczamy, nakładamy primer tylko na naturalną płytkę i budujemy paznokieć, tworzymy na nowo „Apex”, polimeryzujemy.
4. Odtłuszczamy, opracowujemy pilnikiem i nakładamy lakier hybrydowy.

Uwaga:

Program szkoleń jest programem autorskim, stanowi własność intelektualną Placówki Kształcenia Ustawicznego „ STYL – STUDIO” i jako taki podlega ochronie zgodnie z ustawą o „Prawie Autorskim i Prawach Pokrewnych” z dnia 4.02.1994 r. Dz. U. nr 24 poz. 83 z późniejszymi zmianami. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Zakaz kopiowania części lub całości tekstu z konspektu edukacyjnego.

Opracowała mgr Aneta Lubczyńska